Aralık Ayı'nın gelmesiyle beraber Safranbolu'da kışı karşılamaya başladı. Ara ara yağmurlu da olsa sonbaharın tüm renklerini görmek için en güzel zamanları. Doğada olmanın ve kısa kahve molaları için en uygun zaman da böylece başlamış oldu.
Şehir hayatının, iş yoğunluğunun, trafiğin, manyetik ortamların insanları çok yorduğunu, bu nedenlede “Doğa yürüyüşleri hem bedensel, hem de ruh sağlığı için kaçırılmaz fırsat olarak değerlendiren doğa severler bir araya gelerek, Beştepeler Aromatik Bitki Bahçesinde toplanıp, muhteşem doğa manzaraları eşliğinde yürüyüşe başladık. Safranbolu Gençlik Merkezinden üniversitede okuyan yabancı uyruklu öğrencilerinde katılımıyla daha da renklendi yürüyüşümüz.
Yukarı Çiftlik köyüne inen patikanın iki yanında yüksek ağaçlar, gökyüzünde birleşiyor; yola tatlı bir serinlik veriyorlardı. Yol, kıvrılarak uzanıyor aşağılara doğru Kirpe kanyonu gören bir noktada çay ve kahve molası manzaranın tadını çıkarmak için verilen bir fırsat olarak değerlendirerek, doğa fotoğrafçıları hemen davrandılar. Bu muhteşem doğa görüntüsünü yürüyüşçülerinde kareye girmeleri ile taçlandırdı. Taşlar, bana da dokun der gibi yerleşmişler yola. Kah taşlara kah ağaç köklerine, küçük küçük dokunarak yürüyorsun, Özgürsün ve sadece sensin, istemsiz bir gülümse yayılıyor yüzüne. Hafifsin, yüreğin kuş gibi. Bu uçmak değil de nedir? Yol bitmesin istiyorsun.
Kayaların üzerine konuşlandık. Hemen çıkınlarımızı açtık; sularımızı yiyeceklerimizi paylaşarak enerjimizi topladık. Ee güzelim manzara, nefis bir lezzet, insan başka ne ister. Burada uzun bir mola alıp fotoğraf çektikten sonra, “Safran Tarlası'na doğru yola koyulduk, Safran hasadı Ekim ayında gerçekleştiği için maalesef safran çiçeklerini göremedik ancak yerini öğrenmiş olduk.
Kayaların üzerine konuşlandık. Hemen çıkınlarımızı açtık; sularımızı yiyeceklerimizi paylaşarak enerjimizi topladık. Ee güzelim manzara, nefis bir lezzet, insan başka ne ister. Burada uzun bir mola alıp fotoğraf çektikten sonra, “Safran Tarlası'na doğru yola koyulduk, Safran hasadı Ekim ayında gerçekleştiği için maalesef safran çiçeklerini göremedik ancak yerini öğrenmiş olduk.
Yokuş bir toprak yolu tırmanarak, ormanın içinden ilerleyerek yolun sonuna geldik. Yürüşümüzü, keyifle tamamlamanın verdiği mutlulukla, araçlarıma yerleştik ve dönüşe geçtik. Eee ne oldu yani şimdi, “dağ-bayır gördün sonuçta” diyenler olabilir. Bi de şöyle düşünün derim ben. Bunun alternatifi, bir alış-veriş merkezinde, klimaların temizleyebildiği kadar bir havayla yetinip, bu havayı bir de bir sürü insanla paylaşmak, mağazaların daracık kabinlerinde onlarca kıyafet deneyip daralmak, bir koşturmanın içindeki yüzlere bakmak ise dağ-bayır görmeyi, tertemiz dağ havasıyla, ciğerlerime bayram ettirmeyi, bedenimin her kasının neye yaradığını hissederek öğrenmeyi, yeni doğmuş yaprakların bebeksi yumuşaklığını hissetmeyi, buz gibi derelerde serinlemeyi, insan dostu doğa dostu, yürüdükçe mutlukları artan, gülümsemeleri kahkahaya dönüşen insan lar görmeyi, onlarla sohbet etmeyi, güzel enerjiler paylaşıp, pozitif yüklenmeyi tercih ederim. Herkese de tavsiye ederim.
Keyifli, eğlenceli, sağlıklı nice yürüyüşler olsun dilerim.
